SZTUKA LUSTRZANEGO ODBICIA 

Dzieje lustra liczą tysiące lat, ale o tak doskonałym odbiciu rzeczywistości w zwierciadłach, z jakimi dziś mamy do czynienia, nasi starożytni przodkowie używający luster 
z  polerowanego brązu, miedzi czy ze srebra niemogli nawet marzyć. Pierwsze szklane lustra wynaleziono w Fenicji pomiędzy X wiekiem p.n.e. a VII.

W czasach Cesarstwa Rzymskiego, metalowe lustra zaczęto zastępować lustrami ze szkła powleczonego z tyłu ołowiem, cyną lub srebrem.
W średniowieczu, mieszkańcy Lotaryngii udoskonalili technikę powlekania luster metalem. Od początków XVI wieku do połowy XVII wiekuprodukcję luster zdominowali Wenecjanie, dzięki umiejętności wytwarzania bardziej przezroczystego szkła. Ludwik XIV postanowił powstrzymać dominację Wenecji na tym polu i skupił wokół siebie najznamienitszych szklarzy. Lustra wkroczyły do wnętrz.

W XIX wieku produkcja luster weszła w fazę przemysłową, co pozwoliło na znaczne powiększenie rozmiarów luster. Jako przedmiot luksusowy, lustra zajmowały honorowe miejsce we wnętrzu, zdobiły sale balowe, galerie, halle, teatralne foyer. Kunszt wykonania podkreślała znakomita oprawa, zdobiona, często złocona rama lub nacięcia szlify i polerowania jak w misternych lustrach weneckich. Lustra stały się dekoracją w najlepszym stylu. Dodatkowo wprowadzały grę światła, powiększały wnętrze.
Kreator strony - przetestuj